Atrakcje regionu |
Z naszego apartamentu można wybrać się na wycieczki piesze i rowerowe:
Dinozatorland - Największą atrakcją parku dinozaurów jest ścieżka edukacyjna w starym lesie, pełna „ożywionych” prehistorycznych gadów oraz pięknych, kilkusetletnich drzew. Można tam podziwiać największego na świecie, ruchomego T-Rexa!Są tam również figury pierwszych ludzi, jacy zamieszkiwali naszą planetę. W parku znajdują się również inne atrakcje, szczegółów można dowiedzieć się klikając na poniższy link.
Dinolandia - W Parku Rozrywki Dinolandia mieszka ponad 50 różnej wielkości dinozaurów, pterozaurów, ichtiozaurów i innych prehistorycznych stworzeń. W Dinolandii znajdują się również dwie ścieżki do minigolfa, pola do gry w pétanque, ściana wspinaczkowa oraz trasy zjazdów tyrolskich Crazy Tyrol. Dla najmłodszych przygotowano dodatkowo park linowy, plac zabaw oraz wejście do Jaskini Tajemnic.
Park miniatur - Jest to miejsce spotkania z modelami najsławniejszych cudów architektonicznych z całego świata. Zwiedzając park można podziwiać m. in.: Świątynię Akropolu, Colosseum, Krzywą Wieżę w Pizie, Statuę Wolności, Mur Chiński, Wieżę Eifflla, Big Bena, Łuk Triumfalny, Sfinksa, Biały Dom. Wszystkie miniatury zostały zbudowane w skali 1:25.
Mini zoo „Kucyk” - Ośrodek położony jest na malowniczych pagórkach, otoczony zagajnikami i płynącą rzeczką tuż u podnóża Beskidu Małego co sprawia, że te piękne krajobrazy, różnorodność świata fauny i flory oraz atrakcyjne tereny, gwarantują doskonały wypoczynek, niezależnie od wieku, stanu zdrowia czy kondycji fizycznej oraz dostarczają niezapomnianych wrażeń.
Wadowice znajdują się w odległości około 10 km od naszego domu. Miasto to oferuje turystom wiele atrakcji. Bliższe informacje (co zwiedzić, jak spędzić aktywnie czas, gdzie zjeść itp.) na temat tego miasta można uzyskać, klikając na poniższy link.
Zamek Suskich - Jest to renesansowy zamek, magnacka rezydencja kolejnych właścicieli dóbr suskich: Castiglione-Suskich, Komorowskich, Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich. Nazywany często "Małym Wawelem" ze względu na podobieństwo (zwłaszcza dziedzińca) do krakowskiego zamku królewskiego. W sąsiedztwie zamku, od jego południowej strony znajduje się obszerny park o XIX-wiecznym założeniu. W parku przeważają typowe dla Polski drzewa: jesiony, dęby, lipy oraz graby. Środek parku zajmuje rozległa łąka, a za nią niewielki staw. Przez park przepływa kilka strumyków, nad którymi przerzucono kilka kamiennych mostków. Niewielki ogród włoski z kwiatami i warzywami istniał już za czasów Kaspra Suskiego. Ale dopiero Anna Wielopolska poszerzyła jego obszar na początku XVIII wieku. Miał on wówczas formę ogrodu barokowego z geometrycznie formowanymi krzewami. Za jej czasów zbudowano również oranżerię, obecnie w bardzo złym stanie. Na początku XIX wieku park przekomponowali Wielopolscy, nadając mu charakter parku krajobrazowego. Ostatecznego kształtu romantycznego parku krajobrazowego nadali mu Braniccy, którzy zasadzili wiele nowych gatunków drzew i krzewów, przebudowując także oranżerię w stylu neogotyckim. Na południowym krańcu parku znajduje się tzw. Domek Ogrodnika, dawne zabudowania gospodarcze zamku. Obecnie mieści się w nich Muzeum Ziemi Suskiej.
Karczma Rzym - Karczma Rzym w Suchej Beskidzkiej została zbudowana w II połowie XVIII wieku.
Dworek Zegadłowicza - Emil Zegadłowicz, autor poezji, prozy, dramatów i przekładów, m. in. głośnych „Powsinogów beskidzkich” i „Zmór” - odkrył samorodny talent ludowego świątkarza Jędrzeja Wawry (Wowry) i był jego mecenasem. Rzeźby Wowry, jego „Chrystusy Frasobliwe” i słynne „piecątki” są dziś ogromnie cennymi zabytkami sztuki ludowej. Dworek Zegadłowicza jest to budynek w klasycystycznym stylu. W 1873 roku kupił go Tytus Zegadłowicz - ojciec pisarza Emila Zegadłowicza (1888-1941), który spędził w nim większość życia. W okresie międzywojennym dwór był centrum życia kulturalnego w okolicy. Spotykali się tam członkowie Grupy Literacko-Plastycznej Czartak. Zegadłowicz kolekcjonował m.in. rzeźby "powsinogi beskidzkiego" - Jędrzeja Wowry. Obecnie w dworku w Gorzeniu mieści się największe w Polsce biograficzne muzeum literackie Emila Zegadłowicza. Po wojnie prowadziła go żona poety Maria, potem córka Atessa. W latach osiemdziesiątych zostało zamknięto z powodu wlokącego się latami remontu. Zbiory zostały zdeponowane w Bielsku-Białej. W r. 1995 (po 15 latach) muzeum zostało otwarte ponownie. Doprowadziła do tego Fundacja „Czartak” założona przez rodzinę pisarza i jej przyjaciół. Przez trzy lata kustoszem muzeum był wnuk pisarza - Adam Zegadłowicz, znakomity gawędziarz. Po jego śmierci w r. 1998 pani Atessie w prowadzeniu dworku pomaga Ewa Wegenke, wnuczka poety. Od r. 1995 systematycznie przybywa sal wystawowych. Obecnie można zwiedzać 10 pokoi, w następnych latach dojdą jeszcze dwa. Oprócz pamiątek po pisarzu zwiedzających czeka prawdziwa uczta artystyczna. Mogą obejrzeć obrazy Hoffmana, Hulewicza, Malczewskiego, Misky’ego, Pronaszki, Skoczylasa, Wyczółkowskiego, rysunki Bruno Schulza, Żechowskiego i innych. Godna zobaczenia jest także kolekcja sztuki wschodniej. W dawnej kaplicy zgromadzono rzeźby Jędrzeja Wowry. Obok bardzo znanych artystów w dworku znajdziemy też prace wadowickich malarzy i rzeźbiarzy.
Kalwaria Zebrzydowska to miasto założone w pierwszej poł. XVII w. przez wojewodę krakowskiego Mikołaja Zebrzydowskiego. Kalwaria Zebrzydowska jest ośrodkiem ruchu pielgrzymkowego do sanktuarium pasyjno-maryjnego oo. bernardynów, które w 1999 r. zostało wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako jedyna kalwaria na świecie i Europie.
Lanckorona była miastem do 13 VII 1933, obecnie jest to wieś, siedziba gminy. Jest to znana szczególnie w kręgach artystycznych, miejscowość letniskowa. Gościła tu cała plejada znanych polskich malarzy, artystów ,reżyserów, pisarzy i innych zagorzałych wielbicieli. Do Lanckorony przyciąga jej unikatowy w skali kraju małomiasteczkowy układ urbanistyczny, malownicze niepowtarzalne krajobrazy, swoisty mikroklimat, czyste powietrze, a przede wszystkim cisza i spokój, które dają możliwość dobrego wypoczynku od zgiełku współczesnej cywilizacji.
|